سلام لپ چالی جان❤️

بلاگرررر میگم کجا داری میری من هنوز متوجه نشدم؟!
حالو هوای این پستت رو دوست داشتم چرا؟
انگار یه نفر خودش رو پیداتر!کرده و نه فقط اون یافتن هست ...تلاش برای بالاکشیدن خودش هم به مقدار زیادی هست.
منم رفتم برای گواهینامه اقدام کردم .شنبه کلاسهای آیین نامه م شروع میشه.همسرکه سرکاره و هیچ جوره زیر بار نگهداشتن بچه هانرفت.اصرار نمیکنم بهش چون میترسم مثل هفت سال پیش لج کنه بگه اصلا نمیخواد بری.آخه ساعت کلاسای آیین نامه با کلاس فوتبال پسرم یکیه.میخوام عصرابسپارمش به بابام اما فقط توی خونه و به زور کامپیوترو تبلت از پسشون برمیاداونم نهایتا همون تایم کلاس منو .امااینجوری باید باهردوشون بره سالن و آریارو توی سالن چجوری کنترل کنه؟!نشدنیه کاملا.حالا موندم😭😭نمیدونم نذارم چندروز ابوالفضل کلاس بره یا نه !؟اما حتما کلاسهامومیرم.بعدشم که ازمهر گوش شیطون کر میخوام پیش دانشگاهی ثبت نام کنم  تابتونم کنکورامسال رو بدم.نظرم روی زبان پیام نوریادولتی و یا پرستاریه! بازم خداهرچی بخواد همونه

باورت نمیشه اما منم  زندگیم یه وضعیتی شبیه به توعه البته دلیل مشکلات ما ورشکستگی و بی پولیه،من تو مستندا و اینا از خارج دیدم هیراستالیست دارن و انگار درامدشم خوبه چه خوب میشه ادم ارزوشو دنبال کنه منم تو رویاهام خودمو میبینم که کاروان غذا دارم و ذوق میکنم الکی،من دلم میخواد برم سلامت دندونامو چک کنم،گواهینامه رانندگی بگیرم،سال تحصیلی جدید دانشگاه برم وای که چقدر بااینا حالم خوب شه

عزیزم! شیرینی پزی و آرایشگری! ^_^

یبار لایو گذاشتییی🙊🙊🙊ازت پرسیدم گفتی آره چال داره❤️

سلام بلاگر جانم..

سلام بلاگر عزیزم خوشحالم که اینقدر بهتری و روی اوردی به معجزه ی شکرگزاری بلاگر بهترین و آسون ترین راه مهاجرت توی این اوضاع همین تحصیلیه اما خوب بعد چند مدت میتونی کار پیدا کنی تبدیل به اقامت کاریش کنی :) فقط مهم رفتنه من دلم میخواد با مستر بریم دورترین جایی که هیچ کسی نباشه دخالت های خانواده کار وخدمتشون همه و همه روی اعصاب منم هست مستر من پسر بزرگه و همه کارا روی دوششه :( اونم یه برادر بیخود و بی عرضه داره :| ایشالا که بریم و همه ی این چیزا ازمون دور میشن :) کاش اومدی شمال ببینیم همو ^__________^

سلام بلاگر جااان...

آخ که دلم خونه از دست خونواده شوهر و دردسراشون 

بلاگر جانم تکلیف کار همسرت چی میشه وقتی برید شمال؟؟؟

ااا چقدر عالی...ایشالا که باکمترین حد از دردسر و به سلامتی رفتنی بشین.دم همسرت گرم بابا پی کار رو بالاخره گرفت.من که ماه پیش همسررو راضی کردم درحد حرف گفت باشه فقط!خوب پس یه مدت سختی زندگی باخانواده رو داری اما قطعا خوبی هایی هم داره دیگه...تنهایی و دلتنگی رو نداری.کلی ببینشون و احساسات بودن کنارشون رو ذخیره کن برای روزای دوری .عکس هم سعی کن بذاری مابیخبر نمونیم ازت. مرسی از ذوقت .الان یک ساعت مونده به کلاسم دارن تو دلم رخت میشورن انگار...نمیدونم چرا.نمیدونم میشه که آریا رو ببرم یانه .اما پیشنهادخوبی بودامروز حتما ازشون سوال میکنم

کجایی تو...

چطور میتونی به رفتن فکر کنی؟منظورم اینه که سختت نیس از وطنت دور شی؟
اخه شوهر منم عاشق رفتنه اما من اصلا نمیتونم به رفتن فکر کنم,بخاطر خانوادم بیشتر,دلتنگشون میشم خیلی

شایدم تو ته دلت گرمه که خواهرت اونجاس و تنها نیستی اما رفتن من مساویه با تنهایی مطلق
امیدوارم هر جا رفتی بهترینا برات رقم بخوره بلاگر عزیزم