فقط اینو بگم که باجناق فامیل نمیشه :) این مهمه

این بخش از پستم هم چون به شروع پست شما ربط داره میذارم:

به دوستان وبلاگی خودتان لطف کنید و نام حقیقی آنها را نپرسید. اگر اینستا و تلگرام همدیگر را بگیرید شاید به دوستان خوبی برای هم تبدیل شوید اما در اکثر موارد تکرار ارتباط‌گیری یک وبلاگ‌نویس و حقیقی شدن او می‌تواند منجر به نابودی یا سکوت شخصیت وبلاگی‌ و در نهایت راکد شدن وبلاگ او شود. هیچ چیز برای یک وبلاگ‌نویس حیاتی‌تر از شخصیت وبلاگی‌اش نیست. این شخصیت وبلاگی و اسم مجازی است که به او نگاه جدیدی می‌دهد تا بتواند با جهان وبلاگی ارتباط بگیرد و بنویسد.

مینا تو ارتباط زناشویی صداقت شفابخشه خیلی چیزها رو می تونی نگی برای اینکه دلش نشکنه ولی دروغ نباید بگی 

چیزی که مشخصه تو همسرت رو تو این پروسه ی مهاجرت از دست دادی و این اتفاق کوچیکی نیست خیلی دردناک رنج آوره و زجرش زیاده 

از اونجایی که تو شرایطی نیستی که بتونی وا بدی و رها کنی همه چیز رو مجبوری با بی حس شدنه کنار بیای 

تو نه بی رحمی، نه دیوونه شدی نه نامردی ... تو فقط یه بخش بزرگی از زندگیت رو از دست دادی و واکنش هات کاملا طبیعیه 

الان فقط می تونی در لحظه برای همون لحظه تصمیم بگیری کوروش رو به دندون بگیری و با تمام توانی که برات مونده و زیاد هم نیست در جهت مستقل شدن تلاش کنی 

سیاوش خودش رو از دست داده و شدیدا به کمک نیاز داره من نمیگم به اون کمک کن الان نمی تونی اما میگم کج دار و مریز باهاش راه بیا و بار مسئولیت خودت رو از دوشش بردار راه خودت رو پیدا کن و برو 

تصمیمت درسته ... 

و جواب سوالت به تاحالا شده از کسی متنفر باشی و در عین حال باهاش زندگی کنی بله به مدت 8 سال از یه جایی راهم رو سوا کردم و تو یه خونه ولی به طور مستقل زندگی کردم مطمئنا خیلی چیزهای مشترک بود که با هم تلاقی میکرد و آزاردهنده بود ولی تحمل کردم تا یواش یواش روی پام بلند شدم و رفتم به مسیر خودم... برای تو یه کوروش عزیز این وسط هست که تو این سه سال گذشته برای به تنهایی بزرگ کردنش عادت کردی 

منم نسبت به خواهرت حس خوبی ندارم به خاطر سیاوش که اگر خواهر بود اگر حامی بود سیاوش نباید به این شکل تو کشور غریب نابود میشد...

و سیاوش ... براش بیش از حد ناراحتم ... برای از دست رفتنش .. برای مچاله و نابود شدنش ... برای قلبش که دیگه حتی برای پاره وجودش به درستی نمی تپه .. برای لذتی که دیگه از زندگی نمی بره 

یه آدم خیلی قدرتمند لازم داره کنارش تا برای مدتی حتی مسئولیت زندگی اون رو هم به دوش بکشه بلکه بتونه از این باتلاقی که توش افتاده بیاد بیرون 

اون نمی تونه رو زبانش کار کنه نه اینکه نخواد ... اون نمی تونه زندگی کنه ... نمی تونه دوست بداره  نمی تونه پدر و همسر نرمال باشه نه اینکه نخواد ......... اگر بخواد هم نمی تونه دچار ترومای بعد از مهاجرت هست و درمان لازم داره 

از طرفی تو اینقدر خودت رو تو ایران آزار دادی که الان توان بلند کردن اون رو از روی زمین نداری ولی دلم میخواد امیدوار باشم بهت .. به دوباره بلند شدن و دوباره زندگیت رو ساختن.. تو زندگیت رو بساز بدون حساب کردن رو هیچ کسی اگر این کار رو بکنی ممکنه یه روز بتونی سیاوش رو نجات بدی و قلب خودت باهاش شفا پیدا کنه اما اگر هم نتونی چیز جدیدی رو از دست نمیدی

من واقعا نمی دونم چه اتفاق خارق العاده ای میخواد برای تو بیفته که لازمه الان اینجوری تو تنهایی و غربت و بی کسی رنج بکشی 

برات دعا میکنم دوره ی رنجت کوتاه بشه و اتفاق قشنگ زندگیت هر چی زودتر برات بیفته 

مینا از بیرون میخوای بدونی ؟ من میفهمم ناراحتی از همه استوری هات حستو میفهمم و واقعا ناراحت میشم ازینکه حالت خوب نیست 

نمیدونم نمیخوام سیاوشو قضاوت کنم چیزاییو از سر گذرونده که نمیشه قضاوتش کرد .

یعنی دوتاتون انقدر توی فشار بودین که الان فقط همدلی و عشق دوتاتونه که میتونه نجات دهنده باشه .

سلام، مینا با تمام وجود درکت میکنم منم دو ماهه دردناکی را گذروندم بالا پایینی زیاد ولی حتما از یه تراپیست کمک بگیر ، مسلما ارتباط برقرار کردن بعد دوسال و نیم سخته یکسری عادتها در شما ایجاد کرده، امیدوارم رابطه شما بهتر و بهتر بشه و آرامش برگرده به زندگیتون😘💖

سلام قشنگ من، راستشو بگم از استوریات میبینم دل غمگینتو، دلم میسوزه مینا.

یاده این افتادم که توو یه صفحه از دفتره صد روز خوشحالیم نوشتم «کارای اقامت مینا درست شد»، خووووشحال شدم از ته دلم.

نمیخوام روضه بخونم برات حالتو بدتر کنم، میخوام بگم خیلیامون همین شرایط رو داریم با همسرای دلربامون🤣

اما به قول یکی از کامنتا تو خیلی تلاش کردی برای این رابطه، وقتشه بچسبی به اون ریزه میزه ای که با مهر و محبتاش زخماتو التیام میده، اون بیشتر از همه بهت احتیاج داره.

قوی باش و محکم برو پی کار و زندگیت، از این آزادی حداکثر استفاده رو برای خودت و کوروش بکن.

دلربایانم وقتی ببینن عهههه عقب افتادن پا میشن یکم دنبالتون قدم میزنن..

تو بهترینی خانوم، چشم من که به شماست😘💚

سلام اگربتونی باهاش یه بارمفصل صحبت کنی وسنگ هاتوباهش وابکنیشایدبهتربتونی تصمیم بگیری .اونوقت دیگه اگرگله ای کردمیتونی بدون عڌاب وجدان دلیلت روبگی.کاش میتونستی کمکش میکردی اول سیگارش روکم کنه وبعدهدفمندباشه .نمیدونم یه طوری قلقش روبه دست بیار.انشالله موفق باشی.

نه تو دیوونه نشدی تو حق داری خیلی حق داری 

احتمال این رفتارهارو شاید نمیدادی

شوکه شدی 

بگردم الهی  .. کاش این سختیا زودتر برات تموم بشن ...

ببخشید میپرسم اگر مقدور نیست و نمیخوای جواب نده ... اما سیاوش چرا با کوروش اینجوری برخورد میکنه؟ مگه سه سال منتظر نبود برسین ..

زبان بلد نیست پس چطور تو این سه سال زندگی کرده اونجا؟ چطور هزینه هاشو داده؟

خواهرت مثلا قراره چی بهت یاد بده که میترسه ..

بازم عذرمیخوام ازت

از صمیم قلبم میخوام زودتربه آرامش برسی ❤❤

نمیشه برای این همه مورد به نسخه پیچید ، نمیشه هم با یه بغل و حرف احساسی بدیا رو نادید گرفت ! 

بدترین موردی که گفتی دروغ به کوروش بود ! تأثیر و رفتار بد ، انگار که چون سیاوش کنار کوروش بزرگ نشده باهاش پدریش هم رشد نکرده و نمیدونه داره با هویت بچه چه میکنه . بنظر من یکی از خوب تربیت شده ترین بچه ها کوروش ـه ! همین با متد خودت تک و تنها میگم! ادبش و جسارتش و بروز احساساتش همش این بچه به من حس خوب میده. و البته آرامش تو کنار شیطنت هاش ازش گل گلاب ساخته . ببین مثلا سیگار کشیدن سیاوش تا جایی که بوش تورو اذیت نکنه بهت مربوط نیست انتخاب خودشه بقول خودت ۳۸ سال سن داره تصمیم گرفته سیگاری باشه درسته اعتیاده ولی خوب لولش به هرحال نرماله میشه قانون گذاشت و باهاش کنار اومد.

این دو مورد رو گفتم برای اینکه مثلا تو ذهنت تفکیک کنی ! اینش بده یا اونش خوبه یا این اصن به من مربوطه یا نه ...

اما در مقابل خودت به اون ربطی نداره که تو چند برمیگردی ، از ایران در رفتی که آزادی ای که قبلا خودت داشتی هم ازت گرفته بشه؟! یا به تو ربطی نداره که اون تو این ۳ سال زبان نخونده واقعا وقت داشتی کمکش کن نتونستی حق نداره سر تو داد بزنه. شوهرت باشه هر کی باشه . بعد اونوقت برمیگردی میگی تقصیر منه؟! چی تقصیر توئه؟! سیاوش ندونسته هم مشخصه چقدر آسیب دیده ولی خودش باید از پس آسیباش بر بیاد نه که تو هم جور اونو بکشی و یکی هم تو سر خودت و اون بزنی ! تا الان که من یه دختر قوی دیدم که تا اینجای مهاجرت رو قوی طی کرده ! 

بقول خودت تو این مسیر رو برو و پشت سرت رو هم نگاه نکن ! یا سیاوش به خودش میاد و هم مسیر میشه یا نه دیگه ! تو فکر پس اندازم نباش کسی با کمک دولت نمیتونه خوب زندگی کنه و تو با این جنمی که داری قطعا به زودی کار پیدا میکنی ! زیاد هم مته به خشخاش نذار اصلا مهم نیست چه کاری اولش مهمه فقط کار کنی و در آمد داشته باشی بعدا میفتی رو روش و رشته خودت ! مخصوصا واسه کوروش خیلی مهمه که تو کار کنی الهی بمیرم اون بچه هم درگیر کلی تغییراته برا خودش . ماها فک میکنم مهاجرت برا ماها سخته و بچه ها چیزی نمیفهمن اما اونا هم سختشون میشه گاهی عذاب میبینن ولی مدل بروزشون فرق داره ! 

اصلا اصلا خودت رو متهم نکن ! مگر چیزهایی هست که از خودت نگفتی و ما نمیدونیم ... تا این جای کار مینا هیچ اشتباهی نکرده جز این که داره رشد میکنه‌ و شکوفه میزنه ، مراقب روح خودت و کوروش خیلی باش 🌸

و اینکه پستت خیلی خوشالم کرد دعا میکنم زود زود کار مناسب پیدا کنی 💗

مینا 🥺:((((

وقتی قلبت از یکی بشکنه واقعا ارتباط فیزیکی باهاش خیلی دردناکه...

وقتی کسی که عاشقش بودم قلب ُ روحم رو آزار داد یادمه بعدش اون دوباری که باهاش بیرون قرار گذاشتم و دستش بهم خورد مشمئز میشدم، باورم نمیشد این منم که روزی وقتی دستش بهم میخورد پُر از حس خوب میشدم.

من آرزو میکنم هر چه زودتر تو یه مسیری قرار بگیری که از این بلاتکلیفی بیای بیرون عزیزم.

سلام خانوم لندنی عزیزم عشقم خوش باشی کباب نوش جونت اصلا خودت رو آزار نده از خودت انتظار بیهوده نداشته باش به احساست احترام بزار تو یک تولد جدید در زندگیت داشتی معلومه برات سخته این زندگی در یک اتاق که زندگی تو نیست یه مدت هست مثل کل ایرانی ها ی مقیم خارج تو هم خونه قسطی و ماشین قسطی می گیری لهجه انگلیسی انگلستان یه پز هست در دانشگاه چونکه بچه های من در دانشگاه خارجی درس خوندن و این حرف رو زدن که پز لهجه بریتیش رو میده پس نگران نباش به جهت آب شنا کن و نگران نباش تو اولین نفر نیستی هر موقع شوهرت سمتت اومد اعوشت رو باز کن برای نگهداشت زندگیت و آرامش بچه و هر موقع در خودش فرو رفت به خلوتش احترام بزار گله و شکایت نکن بگو درست میشه خجالت زده اش نکن به اون و کوروش آرامش بده وطیفه مادر همین هست پس چرا گفتن بهشت زیر پای مادره از قبل به کوروش نگو جزئیات محل و قراره چه بشه بگو می ریم بیرون ببینیم چه میشه که حال گیری نشه غذاهای سخت درست نکن در اون شرایط بیشتر پلو مخلوط و ماکارونی هفته ایی سه بار ماکارونی به کوروش بدی هم با اشتها می خوره خرج زیاد نکن شوهرت می ترسه غذا با دو سه تا ماده که کم هزینه باشه در یو تیوب هم هست اگه سرچ کنی به انگلیسی خودت رو قوی نشون بده نه ضعیف و دست و پا چلفتی با خواهرت بد نشو بگو بیشتر از توانش ازش انتظار ندارم اون هم گرفتاری خودشو داره از همه دلجویی کن و مهربون باش قبل از خواب کمی فیلم خاک بر سری ببین که در بغل شوهرت سرد نباشی یادت رفته بعد از سه سال خدا نگهدارت باشه موفق باشی 

عزیزدلم من تجربه پخته ای ندارم توصیه به جایی‌ندارم چون خودمم متاسفانه ضعیفم و خودم رو با فیلم و ارتباط مجازی به یدونه دوستم سرپانگه دارشتم

امیدوارم مدیریت کنی و صبر کنی و به موفقیت برسی 

واقعا واقعا دعا میکنم کوروش تو همون مدرسه دلخواهتون ثبت نام کنه و درسش رو شروع کنه

خیلی هم بی جا نیست که همسرت بعد از سه سال تنهایی بره تو لاک خودش و عوض شده باشه

اما تو یه مرحله رو رد کردی اینم رد میشه میره هرچندخیلی سخته هرچند نیاز داری حالت خوب شه ای کاش کمکی ازم برمیومد ای کاش توصیه مفیدی داشتم‌برات

دعا میکنم برات که حال روحیت خوب بشه و قوی بمونی

بغض تو استوری هات معلوم بود مینا.خیلی ناراحت شدم. 

پریروز مایحتاج خونه تموم شده بود، چند بار به همسرم گفته بودم، خرید کنه. اما مرتبا یادش می رفت. دیگه تهش محبور شدم با پسرم برم خرید، کلی ناراحت بودم. این حسو خیلی کوتاه تجربه کردم، اما تلخ و اذیت کننده بود واسم.

برای تلاشت ارزش قائلم و حقیقتا خوش به حال کوروش بخاطر داشتن مادری مثل توووو

مینا میدونی چهره ای ک همسر از همسرش میبینه با چیزی ک بقیه میبینن فرق داره؟؟ببین همسرت میدونه و میفهمه ک تو هم ازین شرایط ناراضی هستی بخاطر همین باهات حرف زده ازت کمک خواسته ...دوستان حرفای خوبی زدن و بهتره من زیادی نگم دیگه ولی تجربه من میگه اگه مردی از زنش بخواد بهش عشق بده و فقط کنارش باشه و حالش رو خوب کنه ینی خیلی دوستش داره ینی وقتی حال خودش خوب بشه همه چی رو براش میزاره وسط ...همسر به اندازه تو رنج دوری دیده با این تفاوت ک تو با خانوادت بودی میدونم شاید خیلی جاها تنها بودی ولی اون هیچ کس واقعا هیچ کس رو نداشته ....

مینای عزیز، اولا تو چقدر خوبی، چقدر شجاعی و چقدر قوی هستی که از مشکلاتت حرف میزنی. من متاسفانه این قابلیت را ندارم. تحسینت میکنم.

همزمان با شروع مهاجرت شما، همسر من بیمار شد.سرطان و از نوع بسیار خطرناک که پزشکها همون اول گفتن امید نداشته باشید.  هنوز که هنوزه درگیریم. چه روزهای سخت و وحشتناکی گذراندیم بماند. اینا رو گفتم که بگم میدونم شرایطت خیلی سخته، ولی خوب بیا نیمه پر لیوان را ببین که الهی شکر تنت سلامته.  از همین جا از تو و خوانتده هات تقاضا میکنم برا سلامتی جسمی و روحی من و همسرم دعا کنن. واقعا دیگه توانم تموم شده.

و اما، برگردیم سر مهاجرتت.  یه تفریح یا کار مشترک با سیاوش پیدا کن.  چیزی که هر دو دوست داشته باشید.   نمیدونم پیاده روی یا هر چیزی.  

از یه فعالیت مشترک کوچیک که شروع کنید اروم اروم همه چیز خدب میشه

من و همسرم تجربه ۶ ماه دوری را داشتیم. من یه کشور و اون یه کشور دیگه. ۶ ماه با زمان تو خیلیییی فرق داره. با این حال ما هم دقیقا همین مشکلات را بعد از دیدار داشتیم.  گویا مردها تو خودشون فرو میرن.

نمیدونم چرا. من مشاور یا روانشناس نیستم. ولی منم دقیقا تجربم مشابه تو بود با اینکه فقط ۶ ماه دور بودیم. ولی درست شد. ما از پیاده روی مشترک شروع کردیم. اروم اروم رفتیم جلو و انگار یه دفعه دوباره چفت شد. ولی اون اوایلش اوووف. اینقدر دعواهای مسخره داشتیم که نگو

مینا خیلی ناراحت میشم وقتی میبینم حال دلت عمیقا خوب نیس

چقدر منتظر بودی بری انگلیس بری پیش همسرت.چقدر سیاوش منتظر بود تو و کوروش برید پیشش.یهو چی شد 😔

نمیدونی چقدر ماها ذوق داشتیم زودتر بری.چقدر برای اون جمع 3 نفره توی فرودگاه انگلیس در انتظار بودیم و بعد با دیدن اون کلیپ اشک شوق ریختیم

الان که میبینم اینجوری حال دلت خوب نیس و کلی بینتون فاصله افتاده ناراحت میشم 💔

دوست عزیزم 

من اینستاتو دارم البته نه کلوزفرند. بعد همش میگم خوش به حالت چجوری تونستی همچین ریسکی بکنی که عکس خودتون تو پیج پابلیک وبلاگت بذاری. امیدوارم که هیچ مشکلی برات نباشه و به وبلاگ نویسی ادامه بدی. لذتی که میبرم از نوشته هات خیلی زیاده خب:(((

من مثل همیشه عاجزم از چیزی گفتن و همدردی کردن.... کاش بلد بودم چیزی بگم که حداقل یه کم خوش‌حالت کنه ولی بلد نیستم خودمو جای بقیه بذارم... البته اگه بت بگم قراره دلار بشه چهل هزار تومن شاید یه کم خوش‌حالت کنه که الان تو این شرایط نیستی:(

جواب من هم به سوالت بله هست. همین حالا مردی تو اتاق بغل خوابیده که همین جایگاه و داره برام. البته خیلی سینوسی. گاهی بیزارم ازش و گاهی بی حسم. حتی شاید از دور که ببینمش خوشم هم بیاد ازش. ولی الان فقط می‌دونم دوسش ندارم. و میدونی مینا؟ همین قضیه همه انرژی روانی منو میخوره. اخراج از دانشگاه و تعویض هزارباره کار و اضافه وزن وحشتناک و خونه کثافت، نمود رابطه منه. به خاطر همین فکر میکنم تو این شرایط اینکه تو حواست به کوروش هست نشون میده چقدر قوی هستی و کوروش چقدر خوشبختههههه

مینای عزیزم سلام...

چقدر خوشحال شدم که پست نوشتی و تونستن بخونمت و چقدر قلبم فشرده شد از این حالت..از این سردرگمی و ناراحتیت....

عزیزدلم...کاش میشد از این راه دور بغلت کنم.هرچند خودم این روزا تار و پودم از هم گسسته شده از بس که استرس کشیدم...اما کاش میتونستم برای تو دوست عزیزم کاری کنم.

کاری که از دستم برنمیاد جز اینکه دعا کنم بتونی اونجا خیلی سریع خودتو پیدا کنی...مثل همیشه قوی بمونی.

میدونی مینا من همیشه شخصیت تورو تحسین کردم.اینکه تونستی این سالها تنهایی برای کوروش بهترین مادر باشی...میگم بهترین چون تو بهترین خودت بودی.چون من دیدم تلاشت رو برای درست تربیت کردنش و تو از این قضیه سربلند بیرون اومدی..مطمئنم که میتونی بازم قوی ادامه بدی.

اون حالتو که میگی در نهایت دلسوزی و اینا درک میکنم چون خودمم گاهی نسبت به میثم اینطوری ام.. همینقدر دندونامو روی هم فشار میدم و تمام وجودم پر از احساسات متضاد بهش میشه..یه جایی یه مرزی بین خواستن و نخواستن...بین عشق و تنفر..و درنهایت اون حس دلسوزی عمیق بهم مسلط میشه همیشه....

امیدوارم بهترین مدرسه بتونی کوروش رو ثبت نام کنی و از این بابت نگرانی نداشته باشی.

خوشحالم که کلوزفرند اینستا هست و منو هم قابل دونستی که جزوشون باشم.

اون روز که رفته بودی برای دیدن مدرسه ی کوروش از حالت چشمات کاملا میفهمیدم که حالت خوب نیست...و از ته دلم دعا کردم که به زودی شاد شاد ببینمت جوری که چشمات از خوشحالی بدرخشه.

دوستت دارم عزیزم.

خیلی مواظب خودت باش.

از بیرون چطور به نظر میای؟

خیلی خسته و دلشکسته به نظر میای.مردد و کمی سردرگم...داری تلاش میکنی این زندگی رو جمع کنی،در حالی که روی همسر حساب باز کرده بودی میبینی اوه اوضاع اونجوری که حساب کتاب کرده بودی نیست...اون خود سرزنشگری هم میشه گفت اومده سراغت...اینا رو من از بیرون میبینم مینا..‌

یادته خونه ما بودی گفتی هر دلی یه غمی داره؟نمیخوام بگم وای واااای غمگین باش!اتفاقا میخوام بگم از این غم گذر کن مینا.کلا این احساسات برای شخص من همیشه یه نشونه اس.به جای اینکه غرق بشم توی این حالم سعی میکنم خودم رو از بیرون نظاره کنم و بکشم بیرون...خودت رو از این غم خلاص کن و ریشه هات رو محکم کن تو جغرافیای جدیدت.

راجع به همسر و رابطه هم باید یه تصمیمهایی بگیری.البته یه خرده زمان بده به خودت.راستی چرا پرسیدی بچه ها من نامردم؟؟تو فرصت داده بودی قبلا بهش!!در تعجبم چرا وقتی انقدر اوضاع به هم ریخته بوده جرا تو و کوروش رو هم کشونده همونجایی که داره توش غرق میشه؟راستش من سوم شخص این ماجرام اما به شدت شاکی ام ازش...دلم میخواد مفهوم نامردی رو واضحتر ببینی تو رابطتون.اونی که کم گذاشته کی بود؟تو؟؟!!!!!

خلاصه که عالمی که همسرت داره توش سیر میکنه رو نمی فهمم...برام سواله دقیقا داشته چیکار میکرده؟چون باید یه حداقلهایی جور میشد...الان دقیقا شرایطی که داری توصیف میکنی بیانگر اینه که تو تازه رفتی شروع کنی و بسازی زندکی رو!!هنوزم میخوای بشینی بگی بچه ها من الم؟بلم؟🤨

دیشب که وبلاگت رو میخوندم گفتم ای کاش وقتی مینا اومده بود خونه ما،زمان متوقف میشد و هیچ رفتنی در کار نبود و از عشق همون دلتنگیها و غم دوری رو می چشید تا اینکه بره و با این حجم از دلمردگی برامون بنویسه😭😭

یه جاهایی تند رفتم و ممکنه ناراحت کننده باشه میتونی نظرمو تایید نکنی اما بدون خیلی دوستت دارم و نگرانتم.مراقبت کن از خودت❤

اصلا سعی نکن با حرف تغییرش بدی سعی کن خودت و مستقل کنی مردا بسیار حسودن وقتی ببینه تو مدت کم تو رفتی دنبال کار و درامد ناخوداگاه رگ غیرتش ورم میکنه حتی شاید گیراش بیشتر بشه ولی اصلا نه درگیری لفظی داشته باش نه هیچ چیزی سعی کن کمی بی تفاوت باشی و سریعتر بری سراغ کاررررررر و حتما به درس و مشق بچت توجه کن تا ببینه چقدر تلاش میکنی و به بچت جلو همسرت یاداوری کن همیشه باید تلاش کنه تا بهترین خودش باشه همه چیز نه خیلی عالی ولی کم کم درست میشه  برای همسرت مادری نکن کمک هم اندازه داره یا شروع به همراهیت میکنه یا اینکه اون میبره و میره ولی تو باید قوی باشی یه زن مستقل با درامد خوب به همه چیز میرسه و قلبشو حتی تنهایی مرحم میذاره .....

اینارو من میگم کسی که مستقل شده و دیگه ضعیف نیست کسی که همراهش کم اورد و از زندگیش حذفش کرد چون نمیخواست قوی باشه حالا با یک شریک جدید اشنا شده و تصمیم داره زندگیشو  اونجور که میخواد ادامه بده

منی میگم که بسیار تنهایی کشیده غصه خورده زمین خورده ولی هم کار کرده هم درس خونده همزمان ارشد قبول شده و میخواد ازمون دکتری بده و هیچ چیز و کسی نمیتونه جلوشو بگیره چون فقط از خدا خواسته دستشو ول نکنه ....

 بهت میگم  تو تنهاییت گریه کن خودتو بغل کن و اروم کن و بعد پاشو و برو سراغ کار حسابی خودتو نشون بده  فقط کم نیار زندگی همینه مال ادمای با تلاشو  با اعتماد بنفسه اینو هیچ وقت فراموش نکن.

مینای دوست داشتنی 

اصلا خودت رو بابت احساساتت سرزنش نکن 

ماها هرکدوم که میخونیمت کمی شاید بفهمیم و درک کنیم حالت رو و شاید بعضی هامون حتی اصلادرک نکنن چی میگی ، کی جای تو بوده اینقدر رنج رو به دوش کشیده اما قوی و پرقدرت ادامه داده؟! هوم؟!

مطمئنم اونقدر روی خودت شناخت داری که از پس این روزها هم هرچند کشنده باشن ولی صبورانه و منحصربفرد و خاصِ وجود و نگاه قشنگِ خودت، بال و پر میزنی و بیرون میای 

تو یکی از کامنتها گفتی این حرفها برای نامزدهاست که قلق هم روندونن ولی مینا جانم سه سال زمان کمی نیست برای اینکه قلق ها فراموش بشن ویا اینکه زخم ها و فشارها اونقدر رو قلبت تلنبار بشن که جایی برای مهر و عشقی که انتظار میرفتی باشه نیست زمان بده به خودت و سیاوش برای التیام 

هیچ نسخه ای نیست که کسی بتونه برات بپیچه که خودت طبیب قهار زندگیت هستی و مطمئنم که این ناخوش‌احوالی با دوره نقاهتش بسر میرسه تا اون روز صبوری کن... 

اون فاز اول احساساتت هم بنظرم برای این بوده معمولا توی رویاها چیزهایی برای خودمون میبافیم که از واقعیت خیلی خیلی دوره و وقتی با واقعیت مواجه میشیم هضمش سخت میشه... نمیدونم اقلا من که اینجوریم 

مثل ستاره میدرخشی⭐⭐⭐

سلام مینای قشنگم. من مجردم و تجربه ای ندارم که بخوام در مورد مشکلات زندگی متاهلی راهنماییت کنم و شاید هرچه که بگم اشتباه باشه چون تخصصی ندارم. تنها میتونم بگم بعد خوندن نوشته ات دلم میخواست کنارت می بودم تا بغلت کنم و از غمت کم کنم. 

عزیزم تو نه دیوانه شدی نه بی رحم نه نامرد. تو مهربونترین مینای دنیایی که داره کلی حس متفاوت رو باهم تجربه میکنه، میدونم که خیلی سخته ولی مطمئنم هرچه که اتفاق بیفته درنهایت از دل پیله این مشکلات یه پروانه زیبا بیرون می یاد که به خودش افتخار میکنه و میگه دیدید تونستم؟ دیدید موفق شدم؟ اون روز دور نیست. من مطمئنم. 

مینا جان عذاب وجدان واسه اون ولخرجیه نداشته باش، ایشالا کار پیدا کنی و هر هفته میری اون رستورانه.

راستش این احوالاتت رو میخونم هی یکی از فامیل هامون یادم میاد ولی اونا برعکس شمان. مامان و بچه ها رفتن و باباهه سه ساله از دور پدری میکنه. بعضیا میگن وقتی پدره بره احتمال زیاد مشکلات زیادی داشته باشن.

الان تو خودت استرس مهاجرت رو داری و این رفتار شوهرت هم بیشتر حالت رو خراب میکنه. فقط میتونم بگم به خودت و رابطتون زمان بده و برای این احساسات متناقض خودت رو سرزنش نکن و فقط قبولشون کن. مطمئنم کم کم زندگیتون میوفته رو غلتک

نمیدونم چی بگم ، ما زن ها یک دنیا با مردها متفاوت هستیم ما نمیتونیم بدون عشق و محبت قلبی و عمیق با کسی رابطه داشته باشیم حتی مثل مردها نمیتونیم نقش بازی کنیم .... ما میخوایم خود واقعیمون و احساس واقعیمون باشیم اما خود واقعی ما نمیتونه با مردی که ضعیف و شکننده شده کنار بیاد ، ما میخوایم یک تکیه گاه یک همدم یک همسر واقعی داشته باشیم ، مردها راحت میتونن نقش بازی کنند تا به خواسته هاشون برسن اما ما زنها کمتر میتونیم بدون عشق و محبت واقعی با طرفمون رابطه برقرار کنیم ما نیاز داریم که مسائل بینمون رو اول حل و فصل کنیم و بعد با همسرمون صمیمی بشیم اما مردها در هر صورتی مایل به  صمیمی شدن هستند حتی اگر مشکلاتی ما بین باشه.... شاید با کذر زمان و اینکه از حساسیتت نسبت به رفتارهای همسرت کم کنی همه چی درست بشه، به زمان نیاز هست. سعی کن بپذیریش با تمام نواقص رفتاریش و بهش تذکر ندی ، بذاری در کنارت خود واقعیش باشه. بی شک پس از هر سختی ، آسانیست!

مینا قوی باش ادمایی مثل تو مثل من که از عشق سرد شدن باید برای خوشحالیه خودشون بجنگن بخاطر خوشحاالی بچه هامون

اصلا عذاب وجدان نداشته باش

هیچ زنی از خوشبختی فرار نمیکنه اینو مطمئن باش

ببین چی به روزمون اومد که حالمون اینه

مینا وقتی میبینم خودت به تنهایی با اتوبوس اینور اونور میری کیف میکنم تو خیلی قوی ای دختر

حالتو با حال اون گره نزن

برای خووت زندگی کن زنانگی کن مادری کن و لذت ببر

سلام مینا بانو، خوبی عزیزم، من از دوستان وبلاگیتم اما نمیدونم چرا هنوز به اون جسارته نرسیدم که این مسائل رو بیرون از خودم عنوان کنم. برای همین بدون اسم کامنت گذاشتم

خیلی از ما خانمها قطعا این دوره رو داشتیم و همچنان هم داریم که متنفر بودیم از کسی و به عشق فرزندمون‌ تحمل کردیم تا راهمون رو جدا کردیمو رسیدیم به اون بی حسیه، بی تفاوتیه، رهاییه یا هر چی که میشه اسمشو گذاشت.

من نشمردم چند سال، در اوج نوجوانی فرزندانم، سالهایی که بخاطر بحران سنیشون به آرامش نیاز داشتن و من ندادم بهشون متاسفانه، چون منم بریده بودم، یه جورایی فهمیدم رکب خوردم، از همراهیم و اعتمادم سوء استفاده شده بود و ... اولش تصمیم گرفتم جدا بشم که موافقت نکرد، گفتم خونه مجردی بگیرم که نشد هیچ مدرکی که بتونم باهاش دید مثبتی به بنگاه و صابخونه بدم که مستاجر مشکل سازی نیستم نداشتم و بنگاهی ها هم اون سالها بخاطر اینکه اماکن‌گیرمیداد و دنبال دردسر نبودن اجاره نمیدادن، البته منم وقتی برمیگردم به اون روزا میبینم واقعا جسارت کافی نداشتم و اینا رو بهانه خوبی کردم که از مشکلاتم، قضاوتها و جواب سوال دیگران فرار کنم،  اما بعدش موندم، با بغض، آه، گریه های شبانه، تک و تنها بدون هیچکس تو غربت و ... سالها رو به همین شکل گذروندم حتی الانم که اینا رو مینویسم برای تو چشام بارونی میشه از اون روزها و تجربه ها ... و اون تنفره به جایی رسید که تصمیم گرفتم بچه هام که رفتن دانشگاه جدا بشم اما بچه هام دو سالی میشه رفتن دانشگاه ولی من موندم چون اون بریدنه و بی تفاوتیه منو به جایی رسونده که الان مثل یه هم اتاقی به یه همزیستی مسالمت آمیز رسیدم که نه اون به من کاری داره و نه من به اون. یکسر خونه اون نشسته و یکسرش من. اون سرش تو گوشی و کانالای خبریو .... من با کانال گردیو و فیلمای مختلف دیدن تو‌گوشی و ماهواره سرگرم و ... آشپزیهای بی حوصله و به اندازه یک هفته، ریخت و پاشا و خونه فوق نامرتب و کثیف و ....

هر کس راه خودش رو میره فقط مشترکا امور منزل رو میگذرونیم، میخریم، میاریم میخوریم، و یه چرخه فیزیکی فقط میچرخه تو خونه ، فرزندانمون هم که رفتن و اگر نیاز به کمک مالی و ... داشته باشن تا حدی کمک میکنیم چون دانشجو هستن هنوز.

انگار بودنمون برای هم عادت شده صرفا انقدر که موجود زنده ای باشه تو خونه که بدونیم روزمرگی در جریانه.

توصیه ای هم ندارم، چون نسیم همه رو گفته دقیق و موشکافانه، هم آسیب شناسی کرده هم راهکار داده.

میگذره این روز اما سخت، خدا کمکت کنه ایشالا عزیزم

 ای باباااااا . هیج جا خونه خود آدم نمیشه . برگردید به ایران . تحمل این همه رنج خیلی سخته.. من با خوندن این مطالب قلبم سنگین شد . !!!! هر چی باشه اینجا ... مادر هست پدر هست و آرامش قلبی هست . صفا و صمیمیت هست .. ییلاق دوست داشتنی هست ..لطفا زودتر برگردید به خونه خودتون !!!! سخته ولی با قناعت میشه تو ایران زندگی کرد..خدایی دلت برایآفتاب ایران و خانواده و دست پخت مامان و بوی ایران تنگ نشده..لطفا برگردید به خونه  اینجا مدرسه ها تا دو ماه دیگه باز میشه و آفتاب با قدرت میتابه . پسر کوچیکتون را به خونه ش برگردونید . لطفا برگردید و زندگی را زندگی کنید .

چرا جواب منو ندادی آخه ☹☹

بلی بلی. من همون ریحانم.

من مطمینم درست میشه. عالی میشه. هم شرایط تو و همسرت، و هم شرایط من و همسرم. 

کوروش بره مدرسه قشنگ وقتت ازاد میشه. همین که نباشه؛ همین که دوتایی گاهی واقعا تنها پیش هم باشید...  اقا راستش اولش باعث دعوا میشه :)))  ولی دعوا باعث میشه خشمها بریزن بیرون.  بعد اوضاع خوب میشه 

اقا رو لباس هم زیاد مانور نده. یکسال اول مردها منگل میشن. هی به لباس گیر میدن. میدونی میترسه تو رو از دست بده.  

عاشق این جمله ای شدم که درباره عشق گفتی. عشق یه هنره نه فقط یک حس.... و میدونی؟ مردا هیچ وقت نمیرن یاد بگیرن این هنرو. فک میکنن پول درآوردن و دوست داشتن و خیانت نکردن کافیه.

الان جواب کامنت ها رو دیدم و واقعا تو حق داری مینا. سیاوش باید خودش به فکر خودش باشه. باید مسئولیت کارهاشو بپذیره. نمیشه همیشه از یه نفر (که معمولا هم زنه) خواست که همراه باشه در هر شرایطی...

مینای نازنینم 

با خوندن این پستت قلبم مچاله شد. 

دیر اومدنم رو ببخش عزیزدلم. با شوق اومدم از حال و احوالت با خبر بشم و ...

ولی نگران نباش. به هردوتون فرصت بده. هردوتون شرایط طولانی و سختی رو پشت سر گداشتید. 

مطمئن باش اوضاع اینجوری نمیمونه. این وضعیت رو خیلی ها تجربه کردن و الان خدا رو شکر از زندگی راضی هستن. 

*تو بی رحم نیستی. وارد شرایط سخت جدید زندگی شدی و باید باز هم قوی باشی و بگذرونی. باور دارم که میتونی 

قطعا نمیتونم درکت کنم مینایی که بدونم چه حالی داری ولی میدونم عمیقا این دردها آدم رو میسازه و یه میزانی از رابطه تون و گیج بودنش طبیعی بخاطر سه سال دوری بخاطر تغییرات دوتاییتون

ولی من چیزی که میبینم یه مینای قوی هست که داره سریع با محیطش اوخت میشه و ارتباطی خوبی برقرار کردی توی مهاجرتت با محیط با جمع کردن کوروش و هدف گذاری برا آینده اش

تو کامنت ها خوندم نوشتی قوی نیستی و رنج میکشی مینا میدونی قوی بودن همینه!

همینه که رنج میکشی و درد داری و دوست داری همون جا بیفتی رو زمین اما بلند میشی و زندگی میکنی

پس تو قوی هستی اتفاقا خیلی قوی هستی!

و مادر خوبی بودی توی این شرایط وظیفه دیگه ات اینکه مراقب خودتم باشی و دردی که از این رنجها میکشی

و در مورد سیاوش و رابطتون نظری ندارم چون من متاهل نیستم بدونم که باید چطور باشی فقط اینو میدونم هرکسی مسئولیتی داره توی رابطه اش و اینکه یه نفر مسئولیتش انجام نمیده نفر بعدی هم دست بکشه یه جورایی بده بستونی میشه رابطه مطمئنم که این مهاجرت ورفتن و زندگیت بهتر خواهد شد میبوسمت مراقب خودت باش عزیزدل.

سلام مینای عزیزم

نمیدونم چی بگم، نمیتونه توصیه ای کنم، فقط میتونم بگم خدا بهت توان بیرون اومدن از این روزها رو به خوبی بده. به خوبی که میگم یعنی با کمترین آسیب، به بهترین شکل و راضی ترین حالت، طوری که وقتی بیرون اومدی ازش همه جا فقط نور باشه و لذت دلپذیر.

الهی الهی هر چه زودتر برسی به اون روز.

راستی به این فکر  میکردم چه خوبه کوروش اولین سال مدرسه اش رو همونجا شروع کرد.

مدرسه ای شدن گل پسرت مبارک باشه😊

سلام مینا 

به به از انگلیس می نویسی 

یادته چقدر دوست داشتی برسی یادآوری کردم رسیدی همین نکته خییییلی مهمی هست که نباید از یادت بره

تو وارد دنیای جدید شدی نمیگم خودخواه باش ولی میگم هرکسی اول باید خودش برای خودش مهم باشه همسرت هم وقتی خودش برای خودش ارزش قائل نیست ترحم تو لازم نیست به نظرم از ی طرفی سه سال دور بوده حق داره عوض شده باشه 

تو اول اینکه در خارج فکر کن خواهر نداری تمام 

در مورد خودت به خودت سخت نگیر زمان لازم کم کم ۱سال تا بتونی سیاوش کمی عادی دوست داشته باشی

سوم اروم برو جلو حس میکنم خیلی زیاد عجله داری

با سیاوش حرف بزن بهم زمان بدید انتظاراتتتو بنویس براش و بهش بگو به اونم وقت بده

در کل به نظرم رو پای خودت باش در عین حال بی خیال سیاوش نشو ولی بهش تذکر بده چه رفتاری ازش انتظار داری

۱ ۲ سال وقت بده اگر درست نشد ی فکری میکنی 

حالت چطوره مینا جانم؟

کوروش خوبه؟ با مدرسه در چه حال؟ دوست داره؟

تو پست آخر اینستا دیدم که ثبت نامش کردی، خیلی خوشحال شدم. الهی موفقیتش ببینی و ذوق کنی :) :*

مینا شاید تو الان متوجه نباشی کامنت های این پست چقدر بی نظیر و درخشانن نشستم تک تکشون رو خوندم 

علتش می دونی چیه؟ 

صداقت و شفافیت 

تو صادقانه از حست گفتی و کامنت هایی دریافت کردی پر از صداقت و درس 

تو برای نجات دادن زندگیت و سیاوش هم اونجا نیاز به شفافیت داری به تمام کسانی که می تونن بهت کمک کنن فقط کسانی که می تونن بهت کمک کنن

برای حفظ ابرو ، برای حمایت از سیاوش برای اثبات وفاداری خودت برای انسان دوستی مدلی که تو فکر میکنی به هیچ وجه نباید رو هیچ واقعیتی اونجا پرده بکشی ... واقعیات باید روشن و واضح باشن .. احساسات تو باید روشن و شفاف بیان بشن و در موردشون صحبت بشه و خواسته هات باید مشخص باشه خواسته های قلبی خودت نه خواسته هایی که تحت تاثیر صلاح دونستن و ندونستن قرار بگیره 

تنها راه نجات توست از این شرایط تنها راه 

راه نجات تمام ما اینه ... رنج ها به خاطر نادیده گرفتن ، سرکوب کردن ، نقاب زدن و نمایش دادنه 

نمایش دادن فقط این نیست که از سیاوش متنفر باشی یا بی حس باشی و وانمود کنی همه چی گل و بلبله ... نمایش دادن اینم هست که اوضاع اونجا خرابه و تو تا جایی که در توانت هست لاپوشونی می کنی برای حفاظت از کسی که اگر نکنی ممکنه شرایط برای خود اون هم بهتر باشه 

می تونی کامنتم رو تایید نکنی 

خو باااااااشه خانم کیفیت دوست . من اجازه میدم آفتاب تابان بهم بتابه در عوض تو برو زیر سایه!!!!!!!  

هر جای جهان هستی خونه ی ما نیست. !!!!مثلا با این بینش عمیق لابد آتشفشان وزوویوس هم خونه ی شماست .؟؟؟؟؟؟ در هر حال از کیییییفیت زندگی جدیدتون برامون بیشتر بنویسید. راستی این همه بغض و عصبانیت هم به خاطر کیفییت اونجاست؟؟؟؟ اشتباه فرمودید ؛ باید میگفتی آزاد اندیشی توهمی از حماقت انسانهاست که برای فرار از تکلیف و مرزبندی خدا ؛ شرافت و نسل خود را به تباهی میکشند. اوج موفقیت و کمال تو در اون شهر به اصطلاح متمدن به وجود آمدن نسلی است که تنها آتئیست بودن و لذت پرستی افتخارش است . و بزرگترین دروغ آن است که به خود بگویی!!!!!!!!

من چون تازه میخونمت خبر از قبل از رفتنت ندارم

اما با مهاجرت و این روز بودنها زندگیتون دچار بحران شده

تنها راهش هم صبوری کردنِ که خودت بلدی؛ تا هم خودت و درونیاتت به تعادل برسید هم شرایط زندگیتون استیبل تر بشه

همسرت حقیقتا نیاز به روانکاوی تخصصی داره و این از عهده یه متخصص ساخته است

ماها اگر بخوایم چنین کسی رو نجات بدیم

نه تنها از عهده مون ساخته نیست بلکه خودمون رو هم غرق می کنیم

برات آرامشی زودهنگام و پایدار آرزو دارم

عزیزم ناراحت شدم ازخوندن دستت.حتی به این فکر کردم که کاش برگردی وتو انزلی زندگی کنی وهمسرتم برگرده سرشغلی که داشت توایران که به نظرم شغل خوبی بود.

ولی خوب..شایداین یه دوره گذار باشه..من مهاجرت رودوست ندارم ولی دوست دارم برای شماموفقیت آمیز باشه ولی اگه یه وقت دیدی اوکی نیست به نظرم همسرروراضی کن وبرگرد

پس دلیل اون غم توی چشمات این بود 

الان که در حال دقمرگ شدنم یادم افتاد یه وبلاگی بوده ومینوشتی وشاید بعد از رفتنت هم باشه وبیام و شاید نوشته باشی

خوندم و بغض کردم و دق کردم باز 

زندگی مزخرفه 

خیلی 

مینایی جان سلام.

خوبی؟؟؟

برامون نمینویسی؟