مینا نمی خوام برگردیم عقب و اون بحثی که قبلا شد رو دوباره باز کنیم ولی اون حس از دست دادنه و اون دیوونگی بابت از دست دادنه از وابستگی میاد 

با مائده در موردش حرف زدی؟ این ترس باید تموم بشه 

به نظرم همون که میگی حاشیه باعث میشه سر رشتهء اصل زندگی از دستت در بره موضوعیه که باید روش تمرکز کنی و حلش کنی 

نباید آدم ها و ارتباطات دوستانه و به خصوص غیر دوستانه چنان زهری بپاشه تو زندگیت که زمین بخوری نباید اینقدر براشون ارزش گذاری کنی آدم هایی که اگر سر سوزنی به منافع تو به خود تو به حال تو اهمیت می دادن آزارت نمی دادن چرا باید اینقدر ارزش داشته باشن که بتونن حال تو رو خراب کنن ؟

در مورد کوروش از خودت متنفر نباش همه ی ما روزهای اینچنینی داریم یا خواهیم داشت در عوض وقتی آرومه وقتی آرومی تو بغلت نگهش دار بذار خشونت ها رو بشوره ببره ... خوبه که ارتباطش با مامانت خوب شده و می تونه تایم بیشتری کنار مامانت بمونه از این فرصت استفاده کن و حتی روزهایی که کلاس نداری هم از مامانت کمک بگیر تا  کوروش پیشش بمونه و تو تنها باشی 

و من نمی دونم تو کی می خوای یه کم به خودت اهمیت بدی، با یه دست چند تا هندونه برنداری... خواب و خوراکت رو درست کنی و به جسم و روح و ذهنت رسیدگی کنی و بهشون احترام بذاری، (به خوراک اهمیت دادن کم خوردن نیست مواد مغذی رو به اندازه خوردن و ازش لذت بردنه) ، کی میخوای وقتی خسته هستی وقتی عصبی هستی وقتی هزار تا عامل از هزار طرف داره به تو حمله می کنه خودت دیگه خودت رو سرزنش نکنی....

 برای هر چیز بیخودی انرژی اضافی حروم نکنی، به جای بازی کردن با زخم های دردناکت مرهم روش بذاری و صبوری کنی تا خوب بشن

و مورد آخر کی میخواین یاد بگیرین پست هاتون رو تو وورد بنویسین و تو وبلاگ کپی کنین وقتی صدبار تا حالا پست های طولانیتون پریده؟ 

سلام چقدرمنتظرپستت بودم اینهفته. فاصله ی انزلی تامحل شماچندکیلومتره؟ غصه نخوربچه هاتواین سن لجبازمیشن یه کم که بگذره بهترمیشن. فقط دایم بگیرش توبغلت

مینا چقدر خوبه که فکر کنی به زودی به یه ارامش با ثبات میرسی،

امیدوارم این هفته که کم کار تر هستی،رابطت با کوروش زلال بشه

قشنگمممممم مهربوننننن 

وا میشه این در

صبح میشه این شب

صبر داشته باش...

شب بخیر عزیزم مادری همین فراز و فرود هاست مگه میشه احساس رضایت کنی تا لحظه ایی که زنده هستیم احساس وظیفه می کنیم و فکرمی کنیم کافی نیست تو از خودت نرنج یک تنه پسرت رو تا اینجا آوردی از خودت و خونواده مهربونت متشکر باش  پسرت هم احترام بهمادربزرگ و پدربزرگ رو یاداوری کن پس گردنی خورده چون مثل اولادشه کینه نشون بچه نده اون هم خون بچه اته مخصوصا چون پیر هست این عکس العمل پیره مرد رو غمگین میکنه خیلی زحمت پسرت رو کشیدن حقشونتا ابد احترامه فقط . خودت هم به خودت برس کلاس هاتو برو که تو انگلیس برات لازمه موفق باشی نگران این اوقات تلخ نباش برسی دست شوهرت اوقاتتو خوش میکنه هههه

میدونی مینا جان ما به لحاظ روانشناختی، امکان این رو نداریم تمام جنبه‌های زندگی‌مون رو تحت کنترل و برنامه خوداگاهمون نگه داریم. اگه‌هم زمانی بخوایم این کارو بکنیم به روحمون داریم فشار زیادی تحمیل میکنیم. فوکوس مغز و خوداگاه بهتره روی یک هدف انجام بشه. 

شاید الان که اینهمه اهداف زیادی زندگیت رو گرفته و کلی در تکاپوی فصل جدید زندگی هستی، از اماده شدن برای رفتن، اتمام یه سری دوره‌ها و‌مدرک گرفتن، جمع کردن وسایل،... بهترین کار رها کردن باقی قسمتهای غیرضروری هست. برای مثال خواب، تغذیه،... که بار اضافی یا عذاب وجدان یا حتی انرژی اضافی برای اینها خرج نشه.

مینا جان تو مامان فوق‌العاده‌ای هستی. بهترین مامان برای کوروش. مهمه کنار کوروش باشی، بهش عشق بی دریغ بدی و‌همدلی کنی، اما از اون مهمتر اینه که با خودت و‌شرایطت هم همدل باشی. و خودت رو در اغوش بگیری. قرار نیست همیشه بچه‌مون مامان پر انرژی عاشق همدل داشته باشه، گاهی اون‌ مامان تنها چیزی که باید باشه اینه که به فکر خودش باشه و خودش رو برای مادری قضاوت نکنه. 

میدونی مینا در رابطه با کوروش نگران نباش کوروش خیلی خیلی با تو رفیقه و خیلی بیشتر از تو و مادرت چیک تو چیک هم بودین و هستین ... کوروش از تو آسیب جدی نمی بینه نگران نباش اینقدر ... همه چی کاملا درست میشه و وقتی اوضاع آروم بشه اونقدر دوباره با هم رفاقت می کنین و حال می کنین که کوروش حتی از این روزهای سخت هم فقط خوشیهاش یادش میاد 

فقط یادت باشه تو یه چیزی رو خیلی عالی در مورد کوروش انجام دادی و همین یک مورد بقیه کاستی هات در مورد کوروش رو خنثی می کنه و اون هم ایجاد یک رابطه رفیق مابانه با کوروشه به جای مادر بالا پسر پایین تو مادر موفقی بودی کوروش در آینده هرگز نخواهد گفت من از مادر بی اعصابم آسیب دیدم بعید می دونم از لفظ مادر برات استفاده کنه یه روز خواهد گفت من و مینا شرایط خیلی سختی رو با هم سپری کردیم و ازش رد شدیم اون عصبی می شد و من شیطون غیر قابل کنترل دو تایی خیلی تو سر و کله هم زدیم تا رد شدیم ولی رد شدیم به روزهای خوب رسیدم و الان هم عاشق همیم و مامان من بهترین رفیقم تو تمام عمرمه 

کاملا در مورد تاثیر خوراک و خواب بر روح و جسم باهات موافقم. می‌دونی منظورم از رها کردن در شرایط سخت این نیست که خودمون رو به انواع و اقسام فست‌فود و غذاهای چرب و شکردار ببندیم یا سه ساعت در شب بخوابیم، منظورم اینه اینها رو توی قانون و قاعده مثل تعداد قاشقهای برنج و تعداد کالری روزانه نیاریم که خوداگاهمون مجبور باشه این رو هم کنترل کنه.

در مورد رابطه‌ت با مامانت عمیقا متاسف شدم میناجان. من نمی‌دونستم و قطعا رنج زیادی برات بوده اون‌روزها و روزهایی که ازش گذر کردی. ولی یه تفاوت خیلی بزرگ وجود داره، اغلب ما بچه‌های اون سالها مورد «غفلت» واقع میشدیم! یعنی خاتواده به بچه به عنوان موجود اسیب پذیر و حساسی که نیاز به حمایت داره نگاه نمیکرد، بچه اصولا دیده نمیشد. و این چیزی نیست که به هیچ وجه در رابطه تو و کوروش باشه! تو تمام فکر و ذکرت ارتباط با کوروش هست، و این رو کوروش به درستی درک میکنه. 

رابطه والد و فرزندی هم عین هر رابطه دیگه چالش‌ها و فراز و فرودهای خودش رو داره. اما من مطمینم چندسال بعد، که‌کوروش بررگتر بشه، بین شما رابطه ناب و امنی وجود داره که از داشتنش دایم غرق لذت باشی

سلام مینایی، برای اون مزاحمت دعا میکنم خدا شفا بده بهش و اصلا خودت درگیرش نکن و این خیلی حوبه که احمد داری و بهش اعتماد میکنی  و صحبت میکنی تا سبک بشی، در مورد ارتباطت با کوروش باید بگم سخته واقعا منم دو سه ماهه با هستی چالش بیشتری دارم یه روزایی واقعا از حودم بدم میاد برای بد رفتاریهام یا تنبیهش فقط باید صبوریمونو ببریم چون اینم میگذره و امیدوارم سربلند باشیم.