اغلب درد های زندگی از دلتنگی است 

امیدوارم زودی درها باز شود ..

مینای مهربونم حتما حتما کتاب شفای کودک درون رو بخون و هرتمرینی داده رو انجام بده و به خودت قول بده خودتو ازار ندی

میدونم روزهای خوب و شاد وبی مشکل تو زود از راه می رسن:*********

این عکس جدید وبلاگ خییلی خوبه. یعنی خود خود مینا ست ها!! جمله ی قرمز آخر هم عالی بود دیگه. در مورد خوراکی، دلم خونه دختر!بچه ها یه دوره ای اینجوری میشن دیگه، غذا نمیخورن و فقط خوراکی میخورن. تجربه ثابت کرده باید بی خوراکیی بکشن تا غذا بخورن!! یعنی اونموقعی که خوراکی‌ها تو خونه ی ما تموم میشن، بچه ها بهتر غذا میخورن، اما اما همه ش غر میزنن که خوراکی میخوایم.من خودم هم بچه بودم، خوراکی خور قهاری بودم!! البته فایده ای هم نداره دیگه. حالا اینا بادام زمینی و پسته و.. هم میخورن قاطی خوراکی‌ها. ای بابا، اجازه بده من چیزی نگم راجع به مهاجرت.همون حرف نزنم بهتره! 

نجیب تر از آن باش که برنجانی 

لازمه نجیب بودن،شاید سلامت روح و روانه،تا نرجانم کسر رو.

امیدوارم وقتی اشکات تموم شدن،تو رو از لحاظ رشد روانی و فردی یه پله بالاتر برده باشن

سلام سلام

دکور جدید مبارک باشه

مینا همیشه همینجوری بنویس

آی از دست این گاو مش حسن

دیدی وقتی بچه ها نگرانمون میشن و ازمون حمایت میکنن چه حال خوشیه؟

چقد دلم میخواد صدای کوروش رو وقتی میگه گوربونت برم بشنوم

مینا یه جاهایی واقعا از دست آدم در میره 

اونقدر فشار بیرونی وارد میشه که تو هرچی میخوای خودتو جمع و جور کنی نمیشه این جور وقتها چاره ای جز تسلیم شدن به همون اشک و ناله نیست فقط نباید طول بکشه و بمونه 

ساعت حرف زدن با همسرت رو تغییر بده نمیشه؟ یه جوری که برای تو و خواب تو خوب باشه نه اینکه بدخوابت کنه 

بدخوابی خودش عامل فشار روانیه خب ... کوروش رو هم یه بار آخر شب ببر جیش یه بار صبح

از ساعت 7 شب به بعد هم سعی کن مایعات بهش ندی کم یه کوچولو  اب فقط  اگر خواست 

برای تغذیه اش هم یه روز یه کوچولو گرسنگی بهش بدی بهتره تا عادت کنه غذای اصلیش رو با هله هوله جایگزین کنه هله هوله نداشته باش تو خونه از احمد هم نگیر اقتدار لازمی یه کم 

یا همین غذایی که هست یا هیچی هر وقت دیگه هم هر وقت گفت گشنمه باید بگی از همون غذای ناهار هست همون چیزی که برای صبحانه بود هست البته غذا هم غذای مورد علاقه اش باشه ها نه غذایی که دوست نداره که اگر مثل هومان باشه میره از کیسه نون خشکی نون ور میداره سق میزنه ولی لب به غذایی که دوست نداشته باشه نمی زنه 

هومانم صبح ها خیلی وقتها اشتها نداره ولی تو زنگ تفریح اول میگه گشنمه میگم نون و ارده شیره هست و نون و کره عسل و نیمرو کدومش؟ 

زنگ تفریح دوم هم فقط میوه وجود داره براش تو خونه ما ... 

بعدش دیگه ساعت 12 هلاک ناهاره و همیشه هم غذاهای مورد علاقه اش رو می پزم

من مخالف این هستم بچه باید همه چی بخوره باید مثل ما غذا بخوره به نظرم باید به ذائقه اش با اتکا به سالم خواری احترام گذاشت تا خودش هم همیشه به خودش و علائقش احترام بذاره  

مینا جان برای موضوع غذا خوردن کوروش یک راه خیلی موثر اینه که ثبات و برنامه مشخص داشته باشین. یعنی در طول روز زمانهای مشخصی (تا جای ممکن ساعت مشخص) برای سه وعده اصلی و سه میانوعده داشته باشین. 

برنامه غذایی و میانوعده های دلخواه رو هم از شب قبل یا صبح همون روز با همدیگه بنویسین. از کوروش نظر بپرس و برای اون روز برنامه بریز. با این جمله میشه هر روز رو رو شروع کرد، کوروش امروز دوست داری چی بخوری برای میانوعده؟ ناهار/شام دوست داری چی بخوری؟ و سوالاتی از این دست. کوروش اون رو کم‌کم به صورت یه قرارداد مشترک بین شما میبینه و‌چون در محتوای اون شریک هست حال بهتری رو داره و‌همکاری هم ببشتر میکنه.

این بین هم کنار کوروش همیشه اب و کمی نون خالی باشه. چون قرار نیست بچه‌مون رو شکنجه بدیم یا خدایی نکرده اگه ضعف کرد بدون خوراک نگه داریم. اما قراره اون‌خوراک فقط دلش رو بگیره و زیاد هم جالب و باب طبع نباشه. اگه تقاضای میانوعده یا غذای اضافی کرد به ساعت اشاره میکنی و بهش نشون میدی وقتی عقربه های ساعت اینجا قرار بگیرن تو فلان خوراکی رو قراره بخوری. اما الان باید یکم صبر کنیم. و برای اون صبرش هم یه فعالیتی داشته باش که سرش رو‌گرم کنه. 

هدف اینه روال و‌نظم و ثبات برنامه غذایی رو‌درک کنه. اولش گرچه سخته کمی، اما بعدش میبینی در کیفیت و‌گمیت خوراک بچه تفاوت معناداری ایجاد میشه. 

تا جای ممکن اجازه بده میانوعده هاش رو خودش انتخاب کنه و خیلی دربند سالم بودنش در ابتدا نباش. موضوع اینه که خوردنش روی نظم قرار بگیره و ریزه‌خوری نکنه.

روی خوردن غذای اصلی هم اصراری نداشته باش. یکی دو روز که بگذره کوروش متوجه میشه پایبندین به برنامه غذایی، و متوجه میشه باید در زمان مناسب غذاش رو کامل بخوره.

ینی زود زود بنویس

دخترم سه سالشه و حتی عکس هم اجازه نمیده بگیرم ازش تمام عکساش یهوییه

خب وقتی اینقدر آب میخوره معلومه جیش می کنه باید شب ها آب رو کم کنی و بگی هم چون جیش میکنی 

یه کم جدی تر برخورد کن باهاش برای جیش خط و نشونی چیزی یه جوری که ناخودآگاهش یه کم هوشیار بشه جیش داشت خودش بلند بشه بدون فشار و خشونت البته ...پروسه سختیه تا درست بشه منم دردش رو کشیدم ولی درست شد نگران نباش استرس هم نگیر .. جاش رو یواش یواش جدا کن 

ذائقه اینا دائم در حال تغییره دقیقا همینطوریه یه چیزی رو یه مدت می افتن روش هر روز میخوان یه چیزی که عاشقش بودن رو اصلا دیگه نمیخورن 

آره غذای مورد علاقه اش رو همونطور که دوست داره درست کن بهتر از هله هوله است... 

من یه زمانی هر روز مرغ براش درست میکردم الانم یه روز در میون رو ماکارانی دارم براش اینا هم به کربو هیدرات احتیاج دارن هم پروتئین هم ویتامین حالا با چیزای مورد علاقه به دست بیارن طوری نمیشه که تکراری باشه فقط سالم باشه 

دختری که تند تند پست میذاره نه تنها گلی از گلهای بهشته که اصلا خود خود بهشته❤️❤️❤️

تصویر جدید و چشم نواز وبلاگ مبارک🌷

عزیزم... قشنگم... ملوسم

اون اشکها هم آفریده شدند برای اینکه اندوه ما رو از درون به بیرون بیارن ، پس گریه کردن به خودی خود بد نیست به شرطی که مدام و ادامه دار نباشه.گذرا باشه ، دلی سبک کنی و بعدش دیگه حالت رو تغییر بدی.

بزار بریزن بیرون این گوگولی های شورمزه ی گرم💕

این احوالات هم جزئی از احوالات آدمیه...

همه چیز درکنار هم... با هم...

غم و شادی

اشک و لبخند

و ....

والا دختر منم که ۶ سالشه عین کوروشه.

دارم وسایل سفره رو بعد غذا میبرم توی اشپزخونه ، توی راه برگشت میگه گشنمه!!!

خوراکی میخوام!

صبحونه نمیخوره...

گاهی فقط ۱ وعده غذا میخوره...

قبلنا خودمو هلاک میکردم ولی الان نه.

فقط اون قسمت خوراکی بهم بده ، خیلی روی مخه🙄

احساس میکنم کوروش سردیش شده ک جیش میکنه.

علاوه بر اینکه اخر شب میبریش دستشویی سعی کن یه چیزی با طبع گرم بهش بدی بخوره

فکر میکنم موثر باشه.

مثلا یه تکه نبات کوچولو و بعد مسواک.

روزایی که حس هیچی رو نداری ، مبنا رو دل بگذار...

دلی باش .

من در حالی دارم کامنت میزارم که همین الان از خوندن 30 پست از وبلاگ قبلیت فارغ شدم  وااااااااااااای چشم درد گرفتم 

راستی مینا جون غاز خوشمزه س من تا حالا نخوردم 

منم بغضی کردی که ...

کاش میتونستم بغلت کنم ...

مینا عزیزم من خیلی وقت نیست که میخونمت ولی الان دوست داشتم کنارت بودم بغلت میکرد.

مینا جون یه سری جیزا رو قانون کن تو خونه. مثلا وعده اصلی غذا تموم شد و کوروش جان غذا نخوردن میزو جمع کن و خوراکی رو فقط یه دونه به عنوان میان وعده بده. پسر من اینجوری اوکی شد ولی قطعا خودت باید ببینی این روش برات مناسب هست یا نه.

در مورد جیش شب هم به من گفتن وقتی شب میبری جیش میگیری بچه عادت میکنه شبا جیش کنه. راهش اینه شب نبری دستشویی زیر ملحفش یه چیزی بنداز که نم پس نده تو تشکش اینجوری خیالت راحته که برات کار در نمیاد. من این روشو وقتی پسرمو از پوشک میگرفتم امتحان کردم و از همون موقع دیگه جیش شب نداره.

بازم که خودت استادی ببین برای کوروش جان مناسب هست یا نه

مینا.. من فکر میکنم به این دوری شما و و فشاری که روی توئه.. اگه خودم بودم حتما حال بدم رو بغل میکردم و اجازه میدادم اشکام بریزن و خوب نگاهش میکردم و پذیرا و ... بعد خب خیلیی آروم کمک خودم میکردم که پاشم نه با قدم های بلند حتی یا... یعنی میگم به خودم حق و فرصت حال بدی میدادم..‌

همدلی و مهر منو بپذیر مینا.. هرچی نگاه میکنم ماه تو آسمون نیست اما به همون عظمت سیاهش چشم میدوزم و کنار هم قرار گرفتنتون رو میخوام ازش.. 

سلام :)

می‌رسد روز وصال و می‌رود تنهایی ♡

جان جان به کوروش با حرف زدنای بامزه ش 😍

میدونی از عکسشم شیطنت می باره 😍 عکساش ته ِ تخس بودنه 😆😍

وای باورم نمیشه ۲ سال گذشته و تو دو ساله از همسرت دور افتادی 

ایشالا که وصال نزدیکه 😍🙏

کلا نظریه ها در مورد جدا خوابوندن بچه ها متفاوته هرکسی هم از یه دیدگاهی درست میگه ما تو ایران خیلی عاطفی تر با قضیه برخورد میکنیم و نمی تونیم اصلا بپذیریم بچه رو 6 ماهگی جدا کنیم ... یادمه تو که از اول میخواستی جدا تو یه اتاق دیگه بخوابونی 

تو ایران معمولا تا دوسالگی که بچه شیر مادر میخوره و مادر سختشه شب بلند شه بره تو یه اتاق دیگه کنار مادر میخوابه در حالیکه درستش اینه بچه تو همون 5-6 ماهگی از شیر شب گرفته بشه 

و تا قبل از 18 ماهگی هم هر عادت دهانی رو بخوای ایجاد کنی یا ترک بدی وقت خوبیه راحت می پذیرن و کنار میان نهایت دو سه روز سختیش هست از ترک پستونک و شیر مادر و همه چی بعدش سخت تر میشه 

تا دو سالگی بچه دیگه باید عادت کرده باشه به جدا خوابیدن از مادر هیچ ربطی هم به احساس امنیت نداره تو که نمیخوای بندازیش تو اتاق جدا بگی برو خودت بخواب از هرچی هم می ترسی بترس قراره بخوابونیش و بعد بری تو اتاق خودت بخوابی مطمئن هم بشی اگر نصف شب صدات زد می شنوی ، نور اتاقش هم مناسبه که نترسه 

الان که کوروش رو هنوز کنار خودت میخوابونی اونم برای خودش ریلکس هر وقت خواست جیش می کنه خب عقب هستی از اصولی که باید انجام میدادی 

یواش یواش جدا کردن یعنی اول تشکتون رو باید جدا کنی و یواش یواش فاصله رو زیاد کنی و بعد اتاق رو جدا کنی یا تو بالا من پایین یا برعکس تو اتاق خودش تو بالا من پایین و بعد از خواب اتاق رو ترک کنی  

احتمالا هنوز باید دستت رو تو دستش بگیره تا بخوابه که اینم اشتباهه باید جایگزین بشه تو بخواب من کتاب میخونم برات... دستم رو نمیشه بگیری یه عروسک داری اونو بغل کن بخواب .. تو بخواب من صورتت رو نوازش میکنم ولی دستم رو نگیر  

اون صحبت خواهرت اشتباه هست بچه تو خواب هیچ حس امنیت و عدم امنیتی نمی کنه اتفاقا بهتر بود در نبود پدرش جدا از تو بخوابه 

و حرف آخر خودت هیچ اشکالی نداره تو الان جدا بخوابونی بعد بره تو جگر باباش بخوابه اونو میتونی با همسرت به توافق برسی که هفته ای دو شب تو جات رو با کوروش عوض کنی و هفته ای دو شب اون کنار باباش باشه تو تو اتاق جدا و بعد دیگه میشه هفته ای یه روز بعد ماهی یه روز و بعد هم تمام 

پسر بچه نباید کنار مادرش بخوابه به خصوص تو سن کنجکاوی جنسی که الان هست باعث بیداری زودهنگام جنسی میشه براشون و آسیب می بینن

در مورد جیش هم ناخوداگاهش هوشیار نیست باید هوشیار بشه 

گریه چرا مینا ؟

تو که بهش نمیگی وقتی خوابت برد من میرم یه متر دورتر میخوابم وقتی خوابید میری دیگه ... تاصبح بیدار میشه چک میکنه مگه؟ ببین تو تمام این فاصله ها رو باید بعد از خوابوندنش انجام بدی ها فقط صبح بیدار میشه می بینه خودش رو تختشه تو رو زمین خوابیدی مثلا بهش نمیگی ها یواش یواش کنار میاد و شبها موقع خواب هم می فهمه باید با فاصله بخوابه 

برای دستمو نگیر سه شب سخته بعدش درست میشه 

بیداری جنسی مریضی نسل حاضر ماست به خاطر بی مبالاتی والدین امروز و در دسترس بودن اطلاعت ناسالم چه تو تلویزیون و ماهواره چه تو گوشی های همراه معمولا بچه ها متوجه چیزی که فهمیدنش برای سنشون زوده میشن بلوغ زودرس به وفور داریم الان 

بعد تو ایران تعلیم جنسی هم نداریم تو مدارس بچه فقط در معرض چیزهای نامناسب سنش قرار میگیره بدون اینکه باهاش آشنا باشه و بدونه درستش چیه و اونوقت رفتارهای نامناسب جنسی تو مدارس بیداد می کنه 

مینا جان، پسر من، از چند ماهگیش پیش مادربزرگ هاش بود، اونام آنقدر خوب عادتش دادن که خدا می دونه. بعد تو مهد همه چیز خور شد، اما از اولم تو سوپش، همه چی بود، تو خونه ما نمی خورم و دوست ندارم معنی نداره.

ما با صبحانه ش مشکل داشتیم، اونم الان که سرکار نمیریم، مرتب سفره می ندازیم، میگیم به‌به عجب حلوایی، میدونی حلوا چطوری درست شده، به به عجب مربایی، میدونی مربا چطوری درست شده و میاد داستان بشنوه، میدیم صبونه بخوره.یه زمانی صبونه ش فقط املت و عدسی گرم طور بود، بعد فهمیدم اقا، عاشق نون تازه ست. دیگه نون رو گاز داغ می کنم، کیف می کنه،شاید یه اصلاح کوچولو احتیاج باشه. 

اما خب همیشه هم همه چی همینقدر ایده ال نیست، یک وقتایی میگه خوراکی می خوام، هر چی ردیف می کنی، میگه این نه نه. 

من هم سعی می کنم بپیچونمش. مثلا تو ظرف خوشگل اجیل بدم، یا میوه هاشو جوری پوست بکنم براش جذاب باشن. 

اووم دیگه،چیزی یادم نمیاد. اما فکر کنم، بزرگترین مشکلت همین سوپر مارکت همسر خواهرت باشه. اونو باید مدیریت کنی

یه دوست داشتم، شوهرش آمریکا بود، سر این داستان های ویزا و اینا، دو سال دور بودن، ما همه جوره باهاش در ارتباط بودیم، حس تنهایی نکنه، بعد کارش درست شد و رفت. مارو هم بعد مدتی بلاک کرد

انشالله که توام به زودی میری، ولی قول بده بازم بنویسی

سلام

وای دقیقا برادرزاده منم همینطوره مدااام میگه گرسنمه در حالیکه غذاهای خوب و مقوی رو دوست نداره و همش میخواد هله هوله بخوره . یک پیشنهاد اونم اینکه مثلا اگه میبینی پسته بادوم یا انجیر اینها نمیخوره براش پودر کن حالت پودری بریز تو آبمیوش بهش بده بخوره یا اصلا سبوس برنج یا گندم رو ارد کن بریز تو غذات همون موقع که داری مثلا مایه ماکارونی یا کتلت یا کوکو یا هر غذایی درست میکنی ارد سبوس یا حتی تخم کتان هم بریز اینا خیلی مقوی و خوبن.