از منزل پدری

سلام سلام.

جمعه رو کیف کُنان و بستنی خوران و سنتور نوازان گذروندم. کتابم خوندم،یه فیلمم دیدم به اسم Babel که هی بدک نبود و این حرفا...
بعد رفتم زل زدم به خودم تو آینه. به خودم نگاه کردم که تیپم دوست داشتنی بود،به گوجه ی پیچیده شده بالای سرم نگاه کردم و گفتم آخ جون ، تو انگلیس بیشتر اوقات موهامو گوجه میکنم و حالشو میبرم... به لبخندم نگاه کردم. به چشمهام دقت کردم‌. من قیافه ی خودمو دوست دارم. همیشه از زیبایی هام لذت میبرم‌ یه رژ زرشکی هم برداشتم و لبا رو جیگر کردم و همه ی کارامو مثل خجسته ها انجام دادم. با شوری در دل و لبخندی به لب.‌‌
شنبه هم همونجور شنگول و منگول از خواب پا شدم.میخواستم کوروشو حتما ببرمش دکتر. خوب صبح که نبود ، نوبت برای عصر گرفتم و صبح با خواهرم رفتیم اداره ی تیپاکس و یه سم که با قیمت سی هزار تومن اینترنتی سفارشداده بودم برام شصت و پنج هزار تومن تموم شد و یه ذره اونجا عصبی شدم... از بی دقتیِ خودم. بعدم یه خرید کوچولوی هدیه طوری کردم که به وقتش جریانشو میگم براتون و نهار رفتیم خونه ی مامان.
ما یه اصطلاحی داریم تو خوهریا که وقتی میخوایم بگیم مامان فلان کارو بهمون تحمیل کرد،میگیم فلان کارو داوطلبانه انجام دادم !
حالا ما اون روز نشسته بودیم. مامان پرسید میشه یه هفته برم خونشون بمونم اونا برن ییلاق؟ من گفتم نه. یه هفته خیلی سختمه. بعد اینا در حالیه که با آبجی بزرگم از قبل تمام اینها رو هماهنگ کرده بود و خواهرم گفته بود میره میمونه. بعد نامان به من میگفت اون سختشه گناه داره تو بیا بمون.بعد نیم ساعت هی گفتن و گفتن و فشار و فشار آخرش گفت خوب جوابت چیه؟ که من گفتم چاره ای دارم جز قبول کردن؟ اونم بهم فهموند چاره ای ندارم :دی
هیچی دیگه نهار خوردیم و مامان اینا رفتن.
بعد اینا هیچی خواهر بزرگم گفت من به بچه هام قول دادم بیام اونجا تو چه باشی چه نباشی من میام اونجا :/ بعد خوب من دیگه به فال نیک گرفتم. گفتم یه هفته بهمون خوش میگذره بابا... و دیگه باز شنگول شدم تا عصر که کوروشو بردم دکتر.
جریان مسخره اش اینه که وقتی من تصمیم گرفتم کوروشو ببرم دکتر،دکتری که اخیرا میبردمش و نزدیک خونمونه نبود.من تصمیم گرفتم ببرمش انزلی پیش یه دکتر خوب دیگه که قبلا هم برده بودمش. نوبتشم گرفتم برای پنجِ عصر. اما یکی از آبجیا زنگ زد و اصرار که همه ی دکترا برای عفونت گلو یه دارو میدن این بچه تب داره نگهش ندار تا عصر الان ببرش دکتر عمومی خودمون.من یه کم سعی کردم بهش توضیح بدم که کوروشو تا حالا فقط متخصص اطفال دیده و من همچنان دلم میخواد ببرمش متخصص.اما آبجیم میگفت کارم بیهوده است و بچه داره اذیت میشه و الان برسونش که زودتر داروهاشو شروع کنه. هیچی دیگه تو زمانی که من داشتم تو سرم با خودم میجنگیدم بابام زنگ زد گفت حرف آبجیت منطقیه حاضر شید میام ببرمتون دکتر خودمون. و خلاصه رفتیم و کوروش پنج روز دارو خورد و خوب نشد تا شنبه ببرمش متخصصی که اون روز قرار بود ببرم. بعد گلوشو که نگاه کرد گفت اوضاع گلوش داغونه و اسم داروشو که گفتم یهو پرسید شما این بچه رو پیش متخصص نبرده بودی؟ من گفتم نه. گفت خوب این آنتی بیوتیک اصلا مخصوص این عفونت نبوده و برای همین خوبش نکرده بود.و خلاصه داروهای جدید داد. کوروشم کلی براش شیرین زبونی کرد و دلشو برد و یه پازلم ازش هدیه گرفت. ولی من از همون لحظه حالم گرفته شده بود. تو سرم میگفتم چرا آدما مجبورم میکنن؟ چرا فقط یه پیشنهاد نمیدن و ول کنن؟ بعد میگفتم چرا من انقدر ضعیف بودم؟ چون کوروش خیلی عذاب کشید .بعد دیگه کوروش کلی اذیت کرد تا پام رسید خونه. کلی برای بستنی و یخ در بهشت و نوشابه و همه چیزای بد دنیا گریه کرده بود... یعنی وقتی رسیدم حس میکردم از گوشام داره دود در میاد... برای همین به خواهرم پیام دادم شب نمیرم خونه ی بابا. شبم که کوروش خوابید تا چهار و نیم صبح با سیاوش حرف میزدم..‌ دیگه جفتمون داشتیم بیهوش میشدیم که خدافظی کردیم.
صبح یکشنبه به زور و بلا بیدار شدم. 

 

تمام صبح تا عصرم به جز یه قسمتیش که مشغول تمیز کردن خونه شدم، به بطالت تلف شد...  عصر رفتم یه مقدار خرید کردم و قرار شد،خواهرامو تو خونه ی بابا به پیتزای مینا پز مهمون کنم.البته پول خریدامو دادن بهم ولی خوب منم کلی زحمت کشیدم و حال دادم بهشون.
شب ساعت دوازده و نیم بود که خوابیدم.یعنی واقعا خسته بودم...

شبایی که خونه مامان میخوابم مامان معمولا زود بیدارم میکنه هی میگه پاشو صبحانه آناده کن برای کوروش. حتی گاهی کوروش هنوز خوابه اما مامان گیر میده صبحانه آماده کن بیدارش کن. یه وقتایی هم بیداره باز مامان حوصله اش نجیشه بهش صبحانه بده.ولی دوشنبه صبح بعد مدتها با لذت تمام بیدار شدم.فکرشو کن کوروش پا شده بود رفته بود جیششو کرده بود بعد داداشم نشونده بودش براش لقمه ارده شکلاتی درست کرده بود با شیر داده بود بهش... خلاصه خیلی بهم لذت داد. صبح رفتم تو حیاط پدری. با یه حس غریبی... من عاشق اینجام خوب... وقتی مامان اینا یه درختی رو بیخود و بی جهت قطع میکنن ، باور نمیکنید انگار دست و پای منو میبرن... دیگه از حیاط بچگیام چیزی نذاشتن البته...  مال خودشونه ولی خوب من تو این حیاط قد کشیدم.تو این حیاط قدم زنون درس خوندم.تو این حیاط از درختا بالا رفتم. تو این حیاط رویابافی کردم.تو این حیاط شبای عشق و عاشقی نشستم زیر پله و ماهو تماشا کردم و چیزای عاشقانه نوشتم.حتی بارون که میبارید چهار زانو میرفتم وسط همین حیاط مینشستم تا خیسِ آب بشم...

نهار رو خواهرم درست کرده بود و من دم گذاشتمش فقط و وقتی از سر کار برگشت نهارمونو خوردیم و من چند ساعت نشستم پای سنتور و عشق کردم...
اتفاقای قشنگی افتاده تو کلاسم.
یک اینکه هفته ی پیش من زودتر رسیده بودم و وقتی استادم اومد تو ، گفت صدای سنتور زدنت تا پایین پله ها میومد. با خودم گفتم این حتما خانم فلانیه که انقدر قشنگ میزنه. خبر بعدی اینکه کتاب اولم امروز تموم شد ...
بعدی اینکه استادم امروز به مدیر آموزشگاه معرفیم کرد و میگفت خانم فلانی استعدادش عالیه، هر هفته کلی راه میاد برای این کلاس و خیلی از عملکردش راضی ام و صدای سنتور زدنشو میشنیدی چند دقیقه پیش؟؟؟
من ؟؟ هیچ ... من شادیِ محض!!

آقا تازه من یه مسابقه اینترنتی هم شرکت کردم بچه ها 😁 وهمین روزا میام میگم برید تو صفحه ببینید و بشنوید و اگه مورد پسندتون بود رای بدید بهم :)

تازه این وسط مسط ها غمگینم هستم و نمیدونم چرا... ولی به روی خودم نمیارم و خودمو از تک و تا ننداختم. دارم بهش نگاه میکنم و کنارش میسازم فعلا.و ادامه میدم...

راستش اینه من امروز خیلی منتظر خبر وکیلمون بودم اما خبری نشد . دیگه نمیدونم ^_^

من فعلا میرم بخوابم. فردا آشپزی با منه و خواهرم اینا هم اینجان :) ببینم به آشپزیم ایمان میارن یا نه... 

دلم حیاط خونه باباتو خواست😬

بیا تا نیستن چند روز چتر شو با من 😁

۱۸ شهریور ۱۱:۳۱ فاطمه ۲۳

میدونی لحظه های عشق و عاشقی من تو خونه پدری سرشار از استرس و اضطراب و ترس بوده ، هیچوقت بهم خوش نگذشته و من همیشه سعی کردم فرار کنم .. هیچوقت ننشستم با لذت ماهو ببینم و فکر کنم ، ننشستم تو حیاط از بوی پاییز لذت ببرمو و فکر وصال کنم..  الان بیش از یکسال از روزی که من با عشق ازدواج کردم میگذره اما تمام اون ترس و اضطراب ها با منه ، هنوز هم خونه ی پدری اون حس خوب رو بهم نمیده چون من تو این خونه فقط فکرآشکار شدن رابطمو داشتم !

میخوام بهت بگم ازاینکه خونه پدری با درخت ها و ماهش بهت حس خوب میده یه نعمت بزرگ برا توعه ؛ مثه همه چیزایی که قدرشونو میدونی ازش لذت ببر :)

 

فاطمه من این احساساتی که گفتی رو هم زندگی کردم.هدفم از اون توضیحات بولد کردن خود این خونه و حیاط بود. کاملا بدون آدمهاش. وگرنه من هم حتی انقدر پرایوسی نداشتم که در اتاق خودم رو ببندم ! مامانم در مورد دوست پسری که عاشقش بودم وقتی فهمیدش روزگارمو سیاه کرد و حرفاش قلب منو شکستن. بعد وقتی ماجرای سیاوش رو فهمیدن هم یه دوره ی خیلی عذاب آور داشتم. ولی نمیدونم در کنار همه ی اینها دنیای تنهاییِ من برام زیبا بود... من واقعا جدا بزرگ شدم و زندگی کردم.... 

نه گفتن ی مهارت مینا.

بیا ی قولی خودت بده!

هر کسی ازت چیزی خواست، کاری خواست که انجام دادنش برخلاف میلت هست، بگو (نه) و خلاص! نزار بعدش ی حس بدی یقه ت بگیره و بی خیالت نشه. به احساس طرف مقابلت هم کاری نداشته باش، به اینکه اگه از تو نه بشنوه و تو کار خودت کنی، ممکن ناراحت بشه هم کاری نداشته باش و برات مهم نباشه. مهم خودتی و حالت.

 

 

ان شالله خیلی زود کوروش خوب میشه ❤

من خیلی تعارفی نیستم. در واقع اون حرف گوش کردنم بخاطر تعارف نبود. فشار جمع بود. البته باز میدونم صد در صد ایراد از من بود که باز سر خم کردم .

۱۸ شهریور ۱۵:۰۴ سایه نوری

به به به این پست سرخوشانه ی رهای بیخیال 😊😊

عاشقی های ثبت شده تو دیوارهای خونه ی پدری رو عشقه؛ عشششق 😇😇🥰🥰 و درس خوندنهاش و کلا خونه ی پدری و بوش... حتی غمهاش... واای به همه شون... 

مینا اون جریان کوروش و دکتر بردنش و مجبور شدنها و ضعف نشون دادنها رو درکت میکنم جانم؛ امیدوارم قدرت رو از همه چیز جز خودمون راحت و تو اوج صلح بگیریم..

😍😍 به به به تو 


آره خونه ی پدری غمهاشم یه جنسی هستن خاص... 

باید درست شم سایه. قبلا که کوروش کوچکتر بود من مادر قوی تری بودم. خیلی قوی تر. تنها و تنها به قلبم مراجعه میکردم تو چیزایی که میدونستم. اما فکر کنم این که هی تو این خانواده بارها میشنوم چه مامانی هستی چقدر بی خیالی چرا بچه ات فلانه و بهمانه ، تاثیر گرفتم و بی دست و پا شدم ! 

مینا درو باز کن منم میخوام بیام چتر شم انقدر که حیاطتون قشنگه 

 

ای جونم برای کوروش حالش خوبه الان؟ 

بیا بیا. اگه کوروش و جوجه ی تو هم با هم نساختن طرخ زوج و فرد میریزیم...



اره خدا رو شکر خوبه. هنوز دارو میخوره که دوره درمانش کامل شه اما دیگه امروز عفونتی تو گلوش ندیدم . 

۱۹ شهریور ۰۹:۵۲ نرگس بیانستان

کاش میشد اینجا ویس گذاشت

 

مینا این قلمی ک داری واقعا بارها و بارها بهش فکر کردم که چقدر لطیفه 

شخصا از اول تا آخر با کلماتت همراه میشم و حس شون میکنم

توصیفاتت خییییلی خوبه دختر

و من تمام کلماتی که میخوندم پس زمینه ی ذهنم صدای خودت بود که داشت اینا رو برام تعریف میکرد.. صدات تو ذهنم می‌پیچید

 

الان کوروش بهتره؟

 

و واقعا خودت رو سرزنش نکن. هر کسی جای تو بود فکر میکرد خب خواهرام هم بچه هامون رو همینجا هیمنطوری بزرگ‌کردن تجربه دارن و زودتر بچه رو ببرم دکتر بهش دارو بده زودتر خوب بشه‌ . کی می‌تونه درد بچه شو ببینه؟ به نظرم تصمیمت کاملا ... بود

کلمه اش از ذهنم پرید :/

می‌خوام بگم کاملا حق داشتی خلاصه :)))

 

خوشحالم ک رابطه ات با سیاوش خوبتر شده

 

مینا ببخشید اینو میگم فکر‌کنن به خودت قبلا گفتم ولی واقعا این جدایی برای تو و سیاوش خیلی مفید بود. واقعا حکمت خدا رو میشه در این جدایی دید. لااقل از بالای گود ک من واستادم... 

 

دلم خیلی زیاد برات تنگ شد. خیلی زیاد. تو رو خدا پاشو بیا پیشم هر وقت میری ساوه. برنامه تو خالی کن بیا. 

 

اتفاقا همون بهتر که نمیشه گذاشت...‌ 


عزیزم مرسی...

اره کوروش خیلی خوبه شکر خدا

نه نرگس من تنها فکری که هیچوقت نمیکنم اینه که فلانی هم بچه بزرگ کرده حالا من برم به حرفش گوش کنم. من اون کارو تماما از روی ضعفم و با آگاهی از اینکه درست نیست انجام دادم. اصلا برای همین بعدش خودمو مقصر دونستم.

مرسی جان. آره این چیزیه که خودمم میدونم و همیشه گفتم. سیاوش تو زمان حساس و مناسبی از من دور شد. و تو دوری یه چیزایی برای ما دوباره ساخته شد و از این بابت من شکر میکنم خدا رو. 
حتی همین انقدر طولانی شدنش که به نظرم زیادی میرسه هم میدونم دلایل خودشو داره اما خوب گاهی صبر از کفم میره و کلافه میشم. 

عزیز دلمی.ممنونم ازت. منم دلم برات تنگ شده نرگسی . ولی اصفهان اومدنی باشه باید با سیاوش بیام جان دلم.

فک میکردم من زیادی خوشالم که با قیافه یِ خودم تو آینه کیف میکنم و از خل مشنگیمه که هِی قربون صدقه یِ خودم میرم :))

تصور میکردم از بیرون خودپسندانه و اعتماد بنفسِ کاذب داشتن به حساب بیاد و از دیدِ دیگران جالب نباشه ... ولی الان که یکی دیگه یِ همینجوری رُ از بیرون میبینم که شجاعتِ گفتن و به رخ کشیدنشُ هم داره؛ به نظرم خیلی قشنگ میاد ^___^

دیگه زیبایی رُ که نباید انکار کرد! والا :دی

 

عزیزم :( انگاری مامان باباها همه همینن ... از نگرانی واسه نوه ـهاشون دیگه نمیتونن به علمای جدید و بلدیِ مادرای امروزی اعتماد کنن!

حالا بالاخره کوروش بهتر شد؟

وای کاش خدا همه بچه ـها رُ سلامت نگه داره ... دیدنِ مریضی و بی ـحالیِ این جگرگوشه ـها خیلی درد داره :(

 

ای جان ^_^ حیاطتونُ عاشق شدم خب!

اون َم منی که تویِ یه خونه و حیاطِ ثابت زندگی نکردم و تو اوجِ نوجوونی احساس و تنهاییامُ با قابِ پنجره ای که پشتش فقط ماشینا و کوچه و خیابون دیده میشد، شریک میشدم

البته بد َم نبود ... هنوز که هنوزه گاهی شبا خوابِ اون پنجره ـها و حتی دیوارِ روبروشُ می ـبینم! با همون درختا ...

 

به به! سنتوریستِ کی بودی تو :***

احتمالاً یه روزی از این روزا خواب ببینم مینا همه یِ ما رُ دعوت کرده یه جا، به یه ژله گلدارِ خوشمزه مهمونمون کرده و برامون می ـنوازه و ماها حظ میکنیم ^___^

بله دیگه من رویاهامُ تو خواب زندگی میکنم :دی

وای مردم از خنده. نه منم هستم. من با اینکه شاید از بیرون جزو زیبا روها دسته بندی نمیشم و نهایتا یه ذره نمک داشته باشم به نظر دیگران،اما قیافه ام رو دوست دارم. 

آره بابا بیا قربون دست و پاهای بلوری خودمون بریم اصن ^_^

آره دیگه این جوری ان معمولا. من این روزها یه جمله ای رو زیاد میگم تو خونمون. که فلانی من الان یه خانم سی ساله ام چرا فکر میکنید خودم صاحب نظر نیستم در مورد یه سری مسایل؟ همش بچه میبینن منو ^_^

بله بله کوروش عالیه. خدا رو شکر

حیاطمون... عالیه :) شاید نه از نظر ریخت و قیافه چون مامان اینا بهش رسیدگی نمیکنن اما از نظر حس و حال برای من .... 

چه باحال :) ان شاالله که گودبای پارتیم باشه...

مینا سلام،منم منتظر خبرت بودم از وکیل

مینا وااایییی دیدی چه قدر خوب شد رفتی سنتو زدنو یاد گرفتیییی

وقتی استادت تعریف کرد رو ابرا بودی نه؟آفرین بهت

بهارِ خوش اسمم سلام.

اوم خبر حدیدو تو پست بعدی مینویسم. 

خیلی خیلی خیللللللی. خودم کلی خوشحالم.
رو ابرا؟؟ اصلا وجود نداشتم. به تمامی با هستی و کائنات یکی شده بودم 

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
سلام!
به وب من خوش آمدی.
مشخصات منو میتونی از قسمت *بلاگر شناسی* بخونی.
اگر که خاموش همراه منی خواهشا موقع پستهای رمز دار روشن نشو!
اگر وب داری و کامنت میذاری خواهشا آدرس بذار شاید لازم شد :)

دوست خوبم!
اینجا یه رسانه ی مجازیه اما یادت نره ما آدم های واقعی هستیم..
از شکستن دل همدیگه با حرفای نامناسب پرهیز کنیم.
هدف از ایجاد این وب صرفا ثبت دلنوشته های من و گهگاهی نوازش طبع لطیف شما با شعره.
تمام نیکی ها و بهترین های دنیا از آنِ شما و سرِ راهِ شما باشه.
ان شاء الله.
آرشیو مطالب
شهریور ۱۴۰۱ ( ۱ )
مرداد ۱۴۰۱ ( ۲ )
تیر ۱۴۰۱ ( ۱ )
خرداد ۱۴۰۱ ( ۲ )
ارديبهشت ۱۴۰۱ ( ۲ )
فروردين ۱۴۰۱ ( ۳ )
بهمن ۱۴۰۰ ( ۳ )
دی ۱۴۰۰ ( ۲ )
آذر ۱۴۰۰ ( ۲ )
آبان ۱۴۰۰ ( ۲ )
مهر ۱۴۰۰ ( ۲ )
شهریور ۱۴۰۰ ( ۳ )
مرداد ۱۴۰۰ ( ۲ )
تیر ۱۴۰۰ ( ۳ )
خرداد ۱۴۰۰ ( ۴ )
ارديبهشت ۱۴۰۰ ( ۴ )
فروردين ۱۴۰۰ ( ۲ )
اسفند ۱۳۹۹ ( ۵ )
بهمن ۱۳۹۹ ( ۶ )
دی ۱۳۹۹ ( ۱۱ )
آذر ۱۳۹۹ ( ۸ )
آبان ۱۳۹۹ ( ۴ )
مهر ۱۳۹۹ ( ۶ )
شهریور ۱۳۹۹ ( ۶ )
مرداد ۱۳۹۹ ( ۲ )
تیر ۱۳۹۹ ( ۵ )
خرداد ۱۳۹۹ ( ۳ )
ارديبهشت ۱۳۹۹ ( ۵ )
فروردين ۱۳۹۹ ( ۴ )
اسفند ۱۳۹۸ ( ۴ )
بهمن ۱۳۹۸ ( ۴ )
دی ۱۳۹۸ ( ۴ )
آذر ۱۳۹۸ ( ۴ )
آبان ۱۳۹۸ ( ۴ )
مهر ۱۳۹۸ ( ۴ )
شهریور ۱۳۹۸ ( ۶ )
مرداد ۱۳۹۸ ( ۴ )
تیر ۱۳۹۸ ( ۴ )
خرداد ۱۳۹۸ ( ۴ )
ارديبهشت ۱۳۹۸ ( ۲ )
فروردين ۱۳۹۸ ( ۳ )
اسفند ۱۳۹۷ ( ۳ )
بهمن ۱۳۹۷ ( ۸ )
دی ۱۳۹۷ ( ۵ )
آذر ۱۳۹۷ ( ۶ )
آبان ۱۳۹۷ ( ۴ )
مهر ۱۳۹۷ ( ۴ )
شهریور ۱۳۹۷ ( ۴ )
مرداد ۱۳۹۷ ( ۸ )
تیر ۱۳۹۷ ( ۵ )
خرداد ۱۳۹۷ ( ۸ )
ارديبهشت ۱۳۹۷ ( ۹ )
فروردين ۱۳۹۷ ( ۶ )
اسفند ۱۳۹۶ ( ۸ )
بهمن ۱۳۹۶ ( ۴ )
دی ۱۳۹۶ ( ۹ )
آذر ۱۳۹۶ ( ۲ )
شهریور ۱۳۹۶ ( ۲ )
مرداد ۱۳۹۶ ( ۲ )
تیر ۱۳۹۶ ( ۱ )
خرداد ۱۳۹۶ ( ۱ )
ارديبهشت ۱۳۹۶ ( ۲ )
فروردين ۱۳۹۶ ( ۸ )
اسفند ۱۳۹۵ ( ۸ )
بهمن ۱۳۹۵ ( ۸ )
دی ۱۳۹۵ ( ۶ )
آذر ۱۳۹۵ ( ۶ )
آبان ۱۳۹۵ ( ۹ )
مهر ۱۳۹۵ ( ۶ )
شهریور ۱۳۹۵ ( ۱۳ )
مرداد ۱۳۹۵ ( ۶ )
تیر ۱۳۹۵ ( ۱۶ )
خرداد ۱۳۹۵ ( ۱۸ )
ارديبهشت ۱۳۹۵ ( ۱۶ )
فروردين ۱۳۹۵ ( ۱۲ )
اسفند ۱۳۹۴ ( ۱۵ )
موضوعات
روزنوشت (۲۱۶)
شعر نوشت (۵)
پخت و پز نوشت (۴)
عکس (۱۰)
مناسبت نوشت (۵)
زبان در خانه (۱)
پیوندهای روزانه
اجاره مبله در تهران
گرسنه ها بخوانند :)
مامان-بابا ها بخوانند 2 :)
مامان-بابا ها بخوانند 1 :)
همه ی خانم ها بخوانند :)
طراح قالب : عرفـــ ـــان قدرت گرفته از بلاگ بیان